Παθητικό κτίριο στη Παιανία Αττικής

Έχοντας μελετήσει και κατασκευάσει, σαν μηχανικός, πολλά μεγαλύτερης εμβέλειας κτίρια, μία νεαρή αρχιτεκτόνισσα, με ρωτούσε, πρόσφατα, για το πώς μπορώ, να θεωρώ, σαν αγαπημένο έργο, ένα μικρής έκτασης κτίριο κατοικίας, και όχι κάποιο μεγαλύτερο, και σπουδαιότερο , απο πλευράς τεχνικής και αρχιτεκτονικής,…

<< Κοίταξε , να δείς ! >>, της είπα.
<< Αυτό το κτίριο, δεν με συγκίνησε μόνο, για την ποιότητα των ιδιοκτητών του, μία εξαιρετική οικογένεια, δεμένη μεταξύ της, παρά το κτύπημα που δέχθηκε στην ζωή της, όταν το ένα μέλος της, κατέστη αμεΑ…, αλλά και για το γεγονός, ότι απετέλεσε, για μένα, ένα είδος σχολείου, για νέους μηχανικούς !>>.
<<Δηλαδή;>>, με ρώτησε, και πάλι.
<< Δηλαδή, εδώ έχεις ένα νέο ρυμοτομικό σχέδιο, και μία περιοχή, που άρχισε να οικοδομείται απο το πουθενά. Έχεις μία πολεοδομική μελέτη, απο άσχετους μηχανικούς, γύρω απο την βιοκλιματική αρχιτεκτονική, που πάνε και χαράζουν, κυριολεκτικά, στον << γάμο του Καραγκιόζη >>, δρόμους, πάνω στον χάρτη, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψιν την θέση του ήλιου, και την διεύθυνση του ανέμου. Το αποτέλεσμα είναι, να υπάρχουν δρόμοι, στενοί, στην κατεύθυνση, βορρά, νότου, με αποτέλεσμα, τα σπίτια που κτίζονται, στην ανατολική πλευρά του δρόμου, να βλέπουν προς την δύση, και ο ήλιος να μπαίνει, σε αυτά, μετά τις 1 μ.μ. (!), ενώ αυτά που κτίζονται στην δυτική πλευρά του δρόμου, έχουν πρωινό ήλιο, ο οποίος , και , εξαφανίζεται μετά τις 12,00 π.μ., με αποτέλεσμα , π.χ. τον χειμώνα να << παγώνουν>>, και να υπάρχουν σημαντικές ενεργειακές απώλειες, απο τον ήλιο ! >>, της απάντησα.

<< Και εσείς, τι κάνατε , για να το ξεπεράσετε;>>, με ξαναρώτησε έκπληκτη !
<< Εγώ, κυρία συνάδελφε >>, της απάντησα, << εγώ , σχεδίασα και κατασκεύασα, ένα σπίτι, που δεν βλέπει, παρά το στενό του οικοπέδου, ούτε στην ανατολή, όπως κάνουν, όλα τα σπίτια που βρίσκονται στην δυτική πλευρά αυτού του

δρόμου !, ούτε προς την δύση, όπως κάνουν, τα σπίτια που βρίσκονται στην ανατολική του πλευρά. Σχεδίασα και κατασκεύασα, ένα διόροφο και μικρό σπίτι, που βλέπει, απλά,… στον …. Νότο ! Περνάς απο πίσω του, και δεν καταλαβαίνεις τι σπίτι είναι αυτό. Περνάς απο μπροστά του, το ίδιο. Γιατί η νότια πλευρά του, που έχει και ένα καταπληκτικό θερμοκήπιο , ξύλινο, της εταιρείας ΕΡΓΚΟ- ΜΑΣΙΦ , του φίλου μου, του Τάσου Λαζαρίδη, απο τά Σέρρας, αλλά και αιολικές καμινάδες, εκπληκτικές μονώσεις, γεωθερμική αντλία θερμότητας, για θέρμανση και δροσισμό, απο το υπέδαφος της Γής !, κλπ., απλά δεν φαίνονται , απο τον δρόμο ! Αλλά έτσι κι αλλιώς, δεν κατασκευάστηκαν, για το θεαθήναι, αλλά για να υπηρετήσουν τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής ! Άσε που, έχει κατασκευαστεί, εξ ολοκλήρου με οικολογικά υλικά, όπως τα καταπληκτικά χρώματα της ΑΟΥΡΟ, του φίλου, και σκεπτόμενου πολίτη, Νίκου Γιαννακόπουλου, αλλά και με βάση γεωβιολογικές μετρήσεις, ούτως ώστε οι ένοικοι του, να αποφεύγουν τις επικίνδυνες γεωμαγνητικές ακτινοβολίες, το ραδόνιο, κλπ.

Το αγαπάω, ιδιαίτερα αυτό το μικρό σπίτι, όπως και τους εξαιρετικούς ιδιοκτήτες του, αλλά και τους μαστόρους που το κατασκεύασαν , και τους οποίους και γνωρίζω χρόνια, δεκαετίες, όπως ο εξαιρετικός μπετατζής Μπάμπης Μπάζμπας, ο πολύ καλός ηλεκτρολόγος Γ.Ξενίκας, κλπ., για αυτό, και το χρησιμοποιώ συχνά, σαν παράδειγμα, σε νέους συναδέλφους, σαν και εσένα, που θέλετε να μάθετε, αυτά , που τα βιβλία, δεν σας μαθαίνουν,…>>,…